ملعبه دست روابط عمومی ها نشدن هنرمیخواهد / سوالات انحرافی برخی

دریادداشت ارسالی سردبیرنشریه زرخیز و کایر درنقدنشست خبری استاندار مطرح شد:

ملعبه دست روابط عمومی ها نشدن هنرمیخواهد / سوالات انحرافی برخی خبرنگاران،نشست مطبوعاتی استاندار را بی خاصیت کرد

این یک واقعیت است که مطبوعات استان ما از وجود خبرنگاران حرفه ای وتوانا و آگاه به زوایای مسائل مختلف،بی بهره است.برخی افراد با طرح سوالات انحرافی و بی اهمیت باعث می شوند که طرف مصاحبه هم به کوچه علی چپ بزند و به اصطلاح به جاده خاکی برود و از پاسخ گویی به پرسش های اساسی در حیطه مسئولیتی که پذیرفته است،طفره برود

اشاره : پس ازمصاحبه مطبوعاتی استاندارمازندران بااصحاب رسانه ومطبوعات ، یادداشتی ازسوی سردبیر روزنامه کایر و زرخیز به اصولگرا ارسال گردیدکه برای مخاطبین محترم سایت درذیل آورده میشود: بعد از مدتها توسط روابط عمومی استانداری ترتیب یک نشست خبری با استاندار مازندران داده شد و مطبوعات احضار شدند تا در این شو شرکت کنند! در این نشست که از ساعت 10 صبح شروع شد سقف جلسه ساعت 1 اعلام شد و بعد از سخنان مدیر روابط عمومی استانداری، مهندس طاهایی استاندار مازندران تا ساعت 11:45 دقیقه (بیش از یک و نیم ساعت) یعنی بیش از نیمی از وقت جلسه را به موعظه و داستان تعریف کردن پرداخت.البته موعظه خوب بود و داستانها آموزنده ولی وقتی نشست مطبوعاتی برگزار می شود اولویت با پرسشهای خبرنگاران است. جلسه مصاحبه مطبوعاتی استان مازندران در حالی پایان یافت که ... .

دریادداشت ارسالی سردبیرنشریه زرخیز و کایر درنقدنشست خبری استاندار مطرح شد:

ملعبه دست روابط عمومی ها نشدن هنرمیخواهد / سوالات انحرافی برخی خبرنگاران،نشست مطبوعاتی استاندار را بی خاصیت کرد

این یک واقعیت است که مطبوعات استان ما از وجود خبرنگاران حرفه ای وتوانا و آگاه به زوایای مسائل مختلف،بی بهره است.برخی افراد با طرح سوالات انحرافی و بی اهمیت باعث می شوند که طرف مصاحبه هم به کوچه علی چپ بزند و به اصطلاح به جاده خاکی برود و از پاسخ گویی به پرسش های اساسی در حیطه مسئولیتی که پذیرفته است،طفره برود

اشاره : پس ازمصاحبه مطبوعاتی استاندارمازندران بااصحاب رسانه ومطبوعات ، یادداشتی ازسوی سردبیر روزنامه کایر و زرخیز به اصولگرا ارسال گردیدکه برای مخاطبین محترم سایت درذیل آورده میشود: بعد از مدتها توسط روابط عمومی استانداری ترتیب یک نشست خبری با استاندار مازندران داده شد و مطبوعات احضار شدند تا در این شو شرکت کنند! در این نشست که از ساعت 10 صبح شروع شد سقف جلسه ساعت 1 اعلام شد و بعد از سخنان مدیر روابط عمومی استانداری، مهندس طاهایی استاندار مازندران تا ساعت 11:45 دقیقه (بیش از یک و نیم ساعت) یعنی بیش از نیمی از وقت جلسه را به موعظه و داستان تعریف کردن پرداخت.البته موعظه خوب بود و داستانها آموزنده ولی وقتی نشست مطبوعاتی برگزار می شود اولویت با پرسشهای خبرنگاران است. جلسه مصاحبه مطبوعاتی استان مازندران در حالی پایان یافت که برخی از خبرنگاران بدون آن که بتوانند پرسش های جدی خود را مطرح کنند تا جوابی دریافت نمایند،دست از پا درازتر با وعده سرخرمن جلسه دیگر در آینده ،با کلی ناراحتی و پرسش مطرح نشده و جواب نگرفته از سالن نشست خبری خارج شدند.مشکل البته به جامعه مطبوعاتی و روزنامه نگاران و خبرنگاران هم بر می گردد.متاسفانه بعضی خبرنگاران به عمد یا به سهو،با برنامه ریزی قبلی یا از روی ناآگاهی و کم تجربگی،اجازه طرح پرسش های اساسی در رابطه با مشکلات و معضلات اصلی استان را نمی دهند و با طرح سوال های کم اهمیت و حاشیه ای عملا همان وقت محدود به اصطلاح نشست خبری و مصاحبه مطبوعاتی را هم می کشند. این یک واقعیت است که مطبوعات استان ما از وجود خبرنگاران حرفه ای وتوانا و آگاه به زوایای مسائل مختلف،بی بهره است.برخی افراد با طرح سوالات انحرافی و بی اهمیت باعث می شوند که طرف مصاحبه هم به کوچه علی چپ بزند و به اصطلاح به جاده خاکی برود و از پاسخ گویی به پرسش های اساسی در حیطه مسئولیتی که پذیرفته است،طفره برود و وقت جلسه گرفته شود و به ناگاه اعلام شود که وقت اذان است و فریضه نماز واجب تر از هر کاری و لاجرم پایان مصاحبه مطبوعاتی را اعلام کنند و داد و فغان خبرنگاران دلسوز و متعهد را درآورد.کسی هم نیست که بگوید بسیار خوب،بعد از نماز مصاحبه را ادامه می دهیم.البته باید دانست که پاسخ گو بودن و صادقانه پاسخ گو بودن،«فرهنگ»می خواهد!مسئول باید به «توسعه اخلاقی و انسانی وفرهنگی»رسیده باشد تا با صبر و حوصله به حق پرسشگری مردم و رسانه ها گردن بنهد.اصحاب مطبوعات و روزنامه نگاران و خبرنگاران متعهد و دلسوز هم بایستی متوجه باشند که همیشه لازم نیست چندین ساعت از وقت گران بهای خود را برای چنین نشست های خبری بی نتیجه ای تلف کنند و آخرالامر هم دست از پا درازتر و با اعصاب خرد شده به محل کار خود برگردند.می توان بی توجه به چنین جلسات فرمالیته ای،قلم برداشت و به نقد و طرح پرسش و مطالبات مردم پرداخت.لازم نیست پرسش های بی جواب مان روزها و ماه ها درفضای ذهنی مان بچرخند و همچنان فرصت طرح شان به صورت رو در رو با مسئولان پیش نیاید.بهترین راه ،حفظ شان مطبوعاتی و روزنامه نگاری و ملعبه دست روابط عمومی ها نشدن است.قلم که هست و ستون های مطبوعات! و سایتهای فعال. در اینجا باید به چالش کشید و نقد کرد و به طرح پرسش پرداخت. علی ایحال نگارنده مطلب پرسشهایی داشت که بی پاسخ ماند و از جانب سایر خبرنگاران نیز مطرح نشد چون آخرین وضعیت جاده کنارگذر ساحلی رامسر- نور و شبهات پیرامون آن؛ساخت نمایشگاه بین المللی در مرکز استان مازندران،دلایل تعلل در تکمیل کمربندیهای شهرهای شمالی؛بدهی های دستگاه های دولتی به شهرداریها؛خروج پادگان ساری؛نبود مرکز همایشهای آبرومند در ساری؛دلایل تعلل در ساخت پارک موزه دفاع مقدس مازندران؛گرانیهای افسار گسیخته و عدم نظارت؛توسعه صنایع تبدیلی بخش کشاورزی،دلایل کندی یکپارچه سازی و تسطیح اراضی؛جذب سرمایه گذار ؛دلایل برگشت برخی بودجه ها ؛هزینه نشدن برخی بودجه های دریافتی در محل خود؛حمایت از سازمانهای مردم نهاد و گزارش کار در این زمینه به صورت شفاف و.....     (برگرفته از سایت اصولگرا)